نیمه دوم زندگی زنان

نیمه دوم زندگی زنان

یائسگی یا مِنوپوز Menopause , مرحله ای از زندگی زنان است که طی آن چرخه عملکرد تخمدان ها به پایان می رسد و هورمون های استروژن و پروژسترون که توسط تخمدان ها ترشح می شود, به شدت کاهش می یابد یائسگی بخش طبیعی زندگی زنان است و آگاهی از ویژگی های خاص این دوران منطقی ترین شیوه مقابله با مسائل و مشکلات این دوره است بیشتر خانم ها به راحتی این تغییرات را بدون بروز بحران خاصی طی می کنند

دوران یائسگی در زنان، به دلیل بهبود وضعیت تغذیه، زندگی سالم تر و پیشرفت های علم پزشکی نسبت به گذشته چند سالی به تعویق افتاده است. معمولاً شروع یائسگی، بین سنین ۵۵ _ ۴۵ سال است و طی سه مرحله رخ می دهد؛

الف _ دوره شروع، که توام با نامرتبی و کاهش پریودهای ماهیانه است.

ب _ دوره میانی، که آغازگر بیماری های خاص زنان و رسیدگی های تغذیه ای _ پزشکی (مثل گرگرفتگی، تپش قلب و تغییر خلق و خو) است.

پ _ دوره پایانی که همراه با قطع کامل پریود های ماهیانه به مدت یک سال است.

• عوامل موثر بر تغییرات دوران یائسگی

تغییراتی که زنان در دوره یائسگی بدان دچار می شوند، ناشی از عوامل زیر است:

۱ _ ژنتیک و عوامل محیطی: ژنتیک از یک طرف و از طرف دیگر عادات تغذیه ای خانواده، شیوه رویاروشدن با مسائل و مشکلات زندگی، میزان فعالیت ها و ورزش های روزانه، از جمله موضوعاتی است که در اغلب خانواده ها از نسلی به نسل به دیگر انتقال می یابد.

۲ _ تنش ها و بحران های شدید عاطفی: استرس های طولانی مدت و ضربات روحی می توانند موجب توقف چرخه فعالیت تخمدان ها شوند و یائسگی زودهنگام (قبل از ۴۰ سالگی) را در زنان پدید آورند.

۳ _ شیوه زندگی: تحقیقات نشان می دهند، زنانی که عادات تغذیه ای _ بهداشتی سالم تری دارند، در سن بالاتری هم یائسه می شوند.

۴ _ سیگار کشیدن: زنانی که سیگار می کشند، زودتر دچار یائسگی می شوند، زیرا نیکوتین سیگار موجب کاهش ترشح های هورمون های تخمدان ها می شوند و توازن سوخت و ساز بدن را مختل می سازند.

۵ _ کم وزنی های حاد: زنانی که به مدت طولانی از رژیم های غذایی سخت پیروی می کنند، بیشتر در معرض یائسگی های زودتر از موعد هستند.

۶ _ پروزنی های حاد: کاهش هورمون های مترشحه از تخمدان ها موجب بروز چاقی و اندوختن چربی در بدن می شود، که البته با انتخاب رژیم های مناسب می توان به راحتی از آن جلوگیری کرد. افزایش وزن می تواند پیامدهای عمده ای مثل بیماری های قلبی _ عروقی، افزایش فشار خون و کاهش عملکرد بدن را به دنبال داشته باشد. بنابراین بهتر است، زنان در این دوران سعی کنند وزن خود را در حالت متعادلی نگه دارند و با اندک افزایشی، بلافاصله کالری مصرفی خود را کم کنند. دقت داشته باشید، سلول های چربی بسیار مقاوم هستند و در صورت ماندگاری به سختی آب می شوند.

۷ _ برداشتن رحم و یا تخمدان: در مواردی که نیاز به برداشتن رحم و تخمدان است، یائسگی نیز سریعاً رخ خواهد داد و تمامی علائم آن نیز بروز خواهد کرد. لازم به ذکر است که برداشتن رحم به تنهایی موجب یائسگی نمی شود، زیرا تخمدان ها وظیفه ترشح هورمون های استروژن و پروژسترون را به عهده دارند. به همین دلیل توصیه می شود که تخمدان ها بی دلیل برداشته نشوند.

۸ _ بروز برخی بیماری ها: برخی بیماری ها مثل ابتلا به دیابت و یا فیبروئید ها (Fibroids)، موجب تاخیر در یائسگی زنان می شود.

• علائم و عوارض یائسگی

•حالت گرگرفتگی

احساس گرم شدن ناگهانی و شدید که به طور متوسط ۵ _ ۴ دقیقه طول می کشد. گاهی این احساس با تپش قلب، سرگیجه، ضعف، تعریق و در انتها احساس سرما همراه است. علت گرگرفتگی، کاهش و قطع تدریجی هورمون استروژن از تخمدان هاست.

روش های کاستن از شدت گرگرفتگی:

۱ _ ورزش:Exercise ورزش منظم و نه چندان سنگین موجب افزایش فعالیت های غدد داخلی بدن - و از جمله هیپوفیز برای تحریک تخمدان ها و ترشح هورمون _ می شود. مطالعات اخیر نشان می دهند، زمانی که زنان طی دوران یائسه شدن هستند، اگر به طور منظم ورزش و تحرک بدنی داشته باشند، کمتر دچار تعریق و گرگرفتگی می شوند.

۲ _ تنفس عمیق :Deep Breathing روش های آرام سازی عضلات توام با تنفس عمیق نیز موجب کاهش علائم گرگرفتگی می شود. اساس این تکنیک ها به این شرح است؛ در وضعیت راحتی بنشینید، چشمان خود را ببندید و تمام ماهیچه های خود را رها (شل) کنید. در این حالت شروع به تنفس عمیق کنید و هوا را بسیار آرام از ریه های خود خارج سازید. سعی کنید در طول روز ۲۰ _ ۱۰ دقیقه این عمل را تکرار کنید.

۳ _ رژیم غذایی Diet: تغذیه مناسب موجب جذب عناصر مختلف غذاها و به دنبال آن افزایش سطح هورمون های بدن می شوند. برای مثال، خوردن شیرینی، شکلات، قهوه و دسرهای شیرین برای خانم هایی که تغییرات دوران یائسگی را طی می کنند، مناسب نیست، زیرا مواد قندی موجب افزایش هورمون های قشر آدرنال و کاهش سطح استروژن تخمدان ها می شوند. از آن جایی که با افزایش سن، میزان سوخت و ساز بدن نیز کاهش می یابد، در میانسالی میزان کالری مصرفی روزانه باید بین ۴۰۰ _ ۲۰۰ کالری کمتر از گذشته باشد.

۴ _ هورمون های گیاهی: استفاده از برخی گیاهان و مواد طبیعی در کاهش علائم یائسگی موثرند و موجب افزایش ترشح هورمون های استروژن و پروژسترون می شوند. این گیاهان هیچ گونه عوارض جانبی ندارند و در عین آن که حاوی هورمون های انسانی نیستند، ولی موجب تحریک و ترشح این هورمون ها در زنان می شوند. از جمله این گیاهان می توان از سویا، کنجد، رازیانه، هویج، شیرین بیان، جو، سیب زمینی یام yam)) پنج انگشت، فلفل بری (Vitex Agnus Castus) که به صورت قطره های روزانه ویتاگنوس (Vitagnus) موجود است، نام برد.

۵ _ ویتامین ها و مواد معدنی: تحقیقات نشان می دهند که ویتامین E یک تنظیم کننده هورمونی است که موجب افزایش ترشح هورمون های تخمدان ها می شود و سطح استروژن خون را ثابت نگه می دارد. همچنین ویتامین E موجب کاهش سرگیجه، تپش قلب، تنگی نفس، عصبانیت، خستگی و کم خوابی در زنان یائسه می شود.

•احساس خستگی

در اوایل دوران یائسگی خستگی شدید معمولاً به دلیل اختلالات خواب و کمبود استراحت در زنان است، ولی به تدریج با سازگاری تدریجی بدن و ثابت شدن هورمون ها در اغلب زنان الگوهای خواب منظم می شود و عادات خواب نیز به حالت عادی برمی گردد. در برخی موارد، خستگی مزمن ناشی از پایین بودن قند خون، کم خونی و یا کم کاری تیروئید است. روش های کاستن از خستگی: ۱ _ برای ثابت نگه داشتن قند خون توصیه می شود؛ - غذا به مقدار کم و وعده های زیاد (هر ۵ _ ۴ ساعت) میل شود. - هرگز پرخوری نکنید. - تغذیه ای سالم (کم چرب، کم شیرینی و ویتامینه ) و همراه با مواد معدنی لازم مثل منیزیم، پتاسیم، کروم داشته باشید. ۲ _ کم خونی نیز عبارت است از کاهش مقدار هموگلوبین خون، که این کاهش موجب نرسیدن اکسیژن کافی به سلول های بدن و به دنبال آن کاهش کارایی ماهیچه ها و اندام ها می شود. از عوارض مستقیم کم خونی، سرگیجه، عصبانیت، سردرد، ضعف حافظه، خواب آلودگی و شدت ضربان قلب می توان نام برد. کم خونی، ناشی از خونریزی و یا مواد غذایی به ویژه آهن است. منابع غذایی غنی از آن عبارتند از: جگر، گوشت، کشمش، حبوبات، اسفناج پخته و... بهتر است این مواد همراه با غذاهایی که حاوی ویتامین C هستند (مثل گوجه فرنگی، آب پرتقال، کیوی)، مصرف شوند، زیرا آهن بیشتری را جذب بدن می کنند. ۳ _ علت دیگر احساس خستگی در زنان یائسه، می تواند کم کاری غده تیروئید باشد. در برخی موارد این بیماری را با کاهش قند خون اشتباه می گیرند، زیرا ارتباط مستقیمی بین کم کاری تیروئید و تغییر سطح قند خون وجود دارد. کمبود موادی مثل ید، روی، ویتامین B۱ منجر به اختلالات اعمال تیروئید می شود. از جمله گیاهانی که موجب کاهش علائم خستگی می شود، می توان از بیدمشک، سنبل الطیب، زعفران، بهارنارنج، گل گاوزبان و بادرنجبویه نام برد.

•افسردگی و تغییرات خلق و خو

بیشتر زنان در دوران یائسگی به علت تغییرات زیاد جسمی، دچار بیماری ها و ناراحتی های روحی _ روانی گوناگونی می شوند، که از جمله رایج ترین آنها می توان از اضطراب، فشار عصبی، تحریک پذیری، افسردگی، عصبانیت و تغییر خلق و خو نام برد. گروهی از پزشکان تغییرات غدد و کاهش هورمون ها را عاملی برای بروز افسردگی در زنان یائسه می دانند و گروه دیگر معتقدند که تغییرات رفتار زنان ناشی از باورهای پنهان و دیدگاه های زنان از محیط و اجتماع است. احساس ارزشمند بودن، در زنان می تواند بر سلامت جسم و روان آنها تاثیر گذارد و موجب ثبات رفتاری و کاستن از مشکلات یائسگی شود.

گروهی از پژوهشگران به نقش رژیم های غذایی و تاثیر آن بر رفتارهای انسانی تاکید دارند. از جمله معتقدند؛

- کمبود ویتامینC موجب خستگی و هیجان پذیری

- کمبود ویتامینB۶ موجب افسردگی، بی خوابی و اضطراب

- کمبود ویتامین B۳موجب عصبانیت، ضعف حافظه و نگرانی

- کمبود ویتامین B۱موجب عدم تمرکز، خستگی

- کمبود کلسیم موجب کم خوابی و بحران های روحی می شود.

• تغییرات جنسی

کاهش ترشح استروژن موجب خارش و خشکی پوست در زنان می شود و مشکلاتی برای آنها به وجود می آورد که میل جنسی را در آنها سرکوب می کند.

• پوکی استخوان

استخوان ها در واقع ستون و پایه بدن را تشکیل می دهند و انواع مواد معدنی حیاتی برای به کار انداختن سیستم سوخت و ساز بدن را در خود ذخیره نگه می دارند. زمانی که خوراک روزانه ما به اندازه کافی حاوی این گونه مواد نباشد، بدن کمبود را از استخوان ها تامین می کند. بدیهی است، هر چه این کمبود بیشتر باشد، ساختمان بدن صدمات و استخوان ها کمبود های بیشتری را باید تحمل کنند. تحلیل تدریجی استخوان ها که در بیشتر موارد منجر به شکستگی، تغییر شکل، درد، ناتوانی در حرکت می شود، پوکی استخوان نامیده می شود. استخوان لگن، مهره های پشت و استخوان های دست و بازو شدیداً تحت تاثیر این بیماری قرار می گیرند. در زنان سرعت پوکی استخوان، بعد از یائسگی شدت می یابد و علت آن هم کاهش شدید هورمون استروژن تخمدان است. تقریباً نیمی از زنان ۷۵ _ ۴۵ساله دچار این بیماری هستند و یک سوم این عده پوکی شدید استخوان دارند. از جمله مهمترین علائم پوکی استخوان می توان از موارد زیر نام برد:

- درد مزمن در قسمت پایین کمر - گرفتگی عضلات پا در هنگام شب - درد مفاصل - خمیدگی قوز پشت - بیماری های لثه و دندان - کم خوابی - لرزش اندام ها

روش های پیشگیری از پوکی استخوان:برای پیشگیری و درمان پوکی استخوان باید به سه نکته توجه داشت:

اول: آیا کلسیم کافی به بدن می رسد؟ دوم: آیا عواملی موجب کاهش جذب کلسیم می شوند؟ سوم: میزان مصرف مکمل های غذایی چقدر است؟ میزان مصرف کلسیم توصیه شده برای خانم های یائسه حداقل ۱۵۰۰ میلی گرم است. (هر لیوان شیر یا ماست تقریباً ۳۰۰ میلی گرم کلسیم دارد.) هر چند مصرف کلسیم موجود در مواد غذایی اولویت دارد، اما در مواردی که نیاز بدن را تامین نکند، احتیاج به دریافت مکمل های غذایی است. هنگام مصرف این مکمل در نظر داشته باشید:

- ورزش و هرگونه فعالیت بدنی جذب کلسیم را افزایش می دهد.

- بی تحرکی موجب جذب نشدن کلسیم مصرفی می شود.

- برخی داروها، سیگار، قهوه نوشیدنی های شیرین و گازدار، گوشت قرمز و مواد غذایی پرفیبر در صورتی که همراه کلسیم مصرف شوند، مانع جذب کلسیم می شوند.

- فشار روانی و استرس موجب کاهش کلسیم بدن می شوند.

- هنگام بیماری و مریضی، جذب کلسیم کاهش می یابد.

- همزمان با کلسیم باید از موادی که حاوی منیزیم هستند، مصرف شود.

- کلسیم را بهتر است به همراه غذا و یا هنگام خواب بخورید.

- مصرف روزانه بیش از حد کلسیم (۲۰۰۰ میلی گرم در روز)، در برخی موارد منجر به سنگ کلیه و یبوست می شود.

- فسفر، نقش خنثی کننده کلسیم را دارد و اثر منفی بر روی استخوان می گذارد. (این ماده در سوسیس و کالباس زیاد است که باید از مصرف زیاد آن خودداری کرد.)

•بیماری های قلبی _ عروقی

در بر گیرنده انواع مختلف بیماری هایی که به قلب، عروق قلبی، رگ های رساننده خون به قلب می شوند. چنان چه جریان خون این عروق دچار اختلال و گرفتگی شوند، صدمات سختی به قلب وارد خواهد آمد. با کاهش ترشح استروژن از تخمدان ها این بیماری در زنان بعد از طی دوران یائسگی افزایش می یابد و موجب بالا رفتن کلسترول بد خون (LDL) و فشار خون بالا در آنان می شود. با آگاهی از نوع چربی های غذا و اجتناب از مصرف آنها می توان از بسیاری از بیماری های قلبی پیشگیری کرد. بسیاری از چربی های گیاهی که دارای اسید چرب اشباع نشده اند، سبب کاهش کلسترول بد خون می شوند و انواع گوشت های قرمز به دلیل داشتن اسید های چرب اشباع شده، سبب بالا رفتن کلسترول بد خون می شوند.

روش های پیشگیری از بیماری های قلبی _ عروقی:

۱ _ داشتن تغذیه ای مناسب (غذاهای کم چرب، بدون چربی، کم شیرین، کم نمک).

۲ _ انجام فعالیت های بدنی و ورزش منظم.

۳ _ کنترل وزن و فشار های روانی حاد و شدید.

۴ _ انجام آزمایش های پزشکی منظم و لازم (سنجش فشار خون، قند خون، آزمایش خون و...).

چرا بعضی از خانم های باردار پرخاشگر و عصبی می شوند؟

تغییرات هورمونی در بارداری، باعث پرخاشگری در خانم های بارداری می شود

« از زمانی که همسرم باردار شده دیگر آن زنی نیست که می شناختم! قبلا فوق العاده آرام و صبور بود اما حالا پرخاشگر و بدخلق شده است. با شنیدن کوچک ترین مخالفتی از سوی من بهم می ریزد و داد می زند. انگار همیشه عصبی است.» شاید اینها حرف های شمایی که قرار است به زودی پدر شوید هم باشد. در مواجهه با این رفتار معمولا سوال های زیادی ذهن اطرافیان را مشغول می کند؛ چه اتفاقی افتاده؟ چرا رفتار او این گونه تغییر کرده است و... خبر خوش اینکه این حالت طبیعی و البته گذر است و جای نگرانی ندارد.با دکتر   رضایی، متخصص زنان و زایمان، در مورد علت های بروز این تغییر گفت وگو کردیم.

چرا در دوران بارداری ناگهان رفتار برخی خانم ها تغییر می کند و پرخاشگر و عصبی می شوند؟

دلیل این موضوع تغییرات هورمونی است. هورمونهای استروژن و پروژسترون روی رفتار خانم ها تاثیر میگذارند و به خصوص استروژن باعث می شود خانم باردار صبوری خود را از دست بدهد و سر کوچک ترین مساله پرخاش کند. حتی ممکن است سرمساله ای بی اهمیت گریه و مرتب اطرافیان را سرزنش کند. البته در این میان فقط هورمون ها مقصر نیستند. تغییرات فیزیکی دوران بارداری، حالت تهوع و بروز برخی دردها در ۳ ماهه نخست بارداری و ترس از زایمان، ترس از تربیت فرزند آینده و ترس از بی توجهی همسر بعد از تولد فرزند مخصوصا اواخر بارداری و خستگی و مشغله زیاد بعد از زایمان می تواند باعث تغییر رفتار خانم باردار باشد.

این تغییر خلق تا چه زمانی ادامه پیدا می کند؟

تغییرات خلق و خو در ۳ ماهه اول مشخص تر است. بعد از اتمام ۱۲ هفته نخست بارداری به تدریج این حالت برطرف می شود و در ۳ ماهه آخر دوباره بروز می کند. البته در برخی خانم ها در تمام طول دوران بارداری این تغییر وجود دارد و کاهش آن به رفتار اطرافیان و حمایت های آنها وابسته است.

یعنی پرخاشگری و عصبی بودن، در تمام خانم های باردار وجود دارد؟

نه، خانم هایی هم هستند که اصلا دچار تغییرات خلق و خو نمی شوند. حتی این موضوع در یک خانم از یک بارداری به بارداری دیگر تفاوت دارد و به میزان حساسیت خانم به مسائل برمی گردد.

خانم باردار چه کمکی می تواند به خود کند؟

استراحت و حفظ آرامش بهترین راهکار است. ماساژدرمانی، شنا در آب یا ورزش یوگا به افزایش آرامش مادر آینده کمک می کند. کار دیگری که توصیه می کنم و در احادیث نیز به آن اشاره شده، خواندن قرآن و دعا کردن است. احادیث بسیاری داریم که در آنها ذکر شده در هر ۳ ماهه از بارداری خواندن چه سوره هایی از قرآن و چه دعاهایی مستحب است و روی جنین اثر مثبت می گذارد. این کار آرامشی درونی به خانم باردار می دهد. تحقیقات علمی روی کسانی که تحت عمل جراحی قرار گرفته اند نشان داده خواندن دعا مخصوصا در کسانی که تحت آموزش های دینی قرار گرفته اند، اثری مشابه و حتی بیشتر از مسکن های قوی دارد.

اطرافیان یک خانم باردار در مواجهه با چنین تغییری چه باید کنند؟

همسر نقش بسیار کلیدی در این میان بازی می کند. شاید بهتر باشد به جای قضاوت و انتقاد از مادر آینده، درک کند که تغییرات خلق و خو در این دوران طبیعی و البته گذر است و گرچه رفتار مادر آینده تند است و او را می آزارد اما باید سعی کند همسرش را بفهمد و پشتیبان او باشد. صبوری و آرام بودن بهترین رفتار در مقابل خانم بارداری است که پرخاشگر شده است.

 مصرف فلوکستین در بارداری,افسردگی در بارداری

از مصرف خودسرانه فلوکستین در بارداری جلوگیری کنید

  آیا مصرف فلوکستین در بارداری مجاز است؟

داروی فلوکستین از داروهای ضدافسردگی در روان پزشکی است که با تجویز متخصص مغز و اعصاب باید مصرف شود و دارویی آزاد و بدون نسخه محسوب نمی شود. سرانه مصرف این دارو در کشورهای اروپایی و آمریکایی بالاست زیرا پذیرش مردم این کشورها برای مصرف این نوع داروها بالاتر از کشور ماست. در دوران بارداری مصرف این دارو مجاز است و اثر منفی بر سلامت جنین ندارد اما مصرف خودسرانه را توصیه نمی کنیم.

خانم بارداری که دچار تندخویی و پرخاشگری است، حتما در کنار چکاپ های روتین نزد متخصص زنان و زایمان باید از یک روان پزشک نیز مشاوره بگیرد. تنها به واسطه اینکه خانمی در دوران بارداری دچار تندخویی شده، مصرف دارو توصیه نمی شود. در بیشتر موارد با رعایت بهداشت روان می توان خشم را مدیریت کرد اما اگر خانمی سابقه اختلالات روان پزشکی دارد و در دوران بارداری عود کرده، می تواند با مراجعه به روان پزشک به کمک داروهایی که در بارداری مصرف آنها خطرناک نیست، پرخاشگری و عصبانیت خود را کنترل کند.

7 قانون طلائی تغذیه در دوران بارداری

1-حتی اگر تغذیه خوبی داشته‌اید رژیم غذائی خود را متعادل‌تر کنید.

تقریبا" همه بانوان باردار به مقادیر بیشتری پروتئین، بعضی از انواع ویتامین‌ها و مواد معدنی مانند اسید فولیک و آهن و کالری برای دریافت انرژی نیاز دارند. غذاهای آماده را محدود کنید زیرا آنها فقط حاوی مقادیر زیادی کالری بدون ارزش غذائی هستند.

به خاطر داشته باشید که معنای بهتر خوردن همیشه بیشترخوردن نیست. شاید تعجب کنید اما شما فقط روزانه به 300 کالری بیشتر از قبل نیاز دارید یعنی در کل 2500 کالری روزانه. خیلی راحتتر از آن چیزی که فکر می‌کنید این 300 کالری اضافه به بدن شما می‌رسد.

2. از خوردن گوشت و ماهی خام و پنیرهای نرم بپرهیزید

مطلقا" به غذاهای دریائی خام مثل سوشی خام یا صدف نزدیک نشوید. همچنین از شیر پاستوریزه نشده، پنیرهائی مانند کامبرت و فتا، گوشتهای کم پخته شده یا خام پرهیز کنید. بعضی از انواع ماهی حاوی متیل جیوه می‌باشند ترکیبی که به نظر می‌رسد در دوز بالا برای مغز در حال رشد جنین و فرزند شما خطرناک است. توصیه این است که مصرف ماهی تن و نیز انواع کنسرو ماهی را به 340 گرم (معادل دو وعده) در هفته محدود کنید. در ضمن مراقب نظافت آشپزخانه‌تان باشید. همه موارد بالا می‌توانند منبع باکتری بوده و به فرزند متولد نشده شما آسیب برسانند.

نوشیدن الکل در زمان حاملگی می‌تواند باعث آسیبهای فیزیکی، اختلالات یادگیری و مشکلات احساسی در فرزند شما شود. بنابراین تعداد زیادی از متخصصین توصیه می‌کنند که در تمام دوران بارداری از خوردن مشروبات الکی خودداری کنید.

همچنین شما باید از خوردن نوشیدنی‌های کافئین دار تا حد امکان بپرهیزید. ممکن است که تحمل این روشهای تغذیه‌ای درماههای اول برای شما خیلی ناخوشایند و سخت باشد اما توجه داشته باشید که بعضی از مطالعات نشان داده‌اند که دریافت بیش از 4 فنجان قهوه در روز می‌تواند باعث سقط، وزن کم نوزاد و حتی مرده زائی شود. کافئین در چای، کولاها، شکلات و نوشیدنی های غیر الکلی و کاکائو نیز وجود دارد. به جای اینها دم کرده‌های بدون کافئین بیاشامید. البته بهترین روش این است که از نوشیدنیهای سالمتر مثل شیر کم چربی، آب میوه های خالص و یا یک لیوان آب با چند قطره لیمو استفاده کنید.

3. از قرص های ویتامین و مواد معدنی استفاده کنید

در یک دنیای ایده آل و کامل، بدون وجود تهوع‌های صبحگاهی و ویارهای شدید، یک برنامه غذائی خوب و کامل باید شامل کلیه موادی باشد که شما در دوران بارداری به آن نیاز دارید. اما در دنیای واقعی ما، دریافت قرص‌های ویتامین به همراه مواد معدنی می‌تواند تضمین‌کننده این باشد که شما همه مواد غذائی مورد نیاز خود را دریافت می‌کنید. مطمئن شوید که داروی شما حاوی 600 تا 800 میکروگرم اسید فولیک است زیرا کمبود این ویتامین گروه B می‌تواند باعث نقایصی در لوله عصبی جنین مانند اسپاینا بیفیدا شود. در ماههای بعد شما معمولاً احتیاج به دریافت آهن و کلسیم خواهید داشت تا مطمئن شوید که مقادیر مورد نیاز از این مواد را دریافت می‌کنید.

افرادی که رژیم گیاهخواری داشته و یا مشکل پزشکی خاصی مانند دیابت، دیابت حاملگی، کم خونی و سابقه تولد نوزاد با وزن پایین را دارند باید با پزشک‌شان در مورد نوع ویتامین ها و مواد معدنی مورد نیاز خود مشورت کنند.

همواره به خاطر داشته باشید که بیشتر ، همیشه بهتر نیست. از خوردن مقادیر زیاد ویتامین ها و مواد معدنی بپرهیزید زیرا این عمل می‌تواند به فرزند در حال رشد شما آسیب بزند.

قرص های ویتاین

 4. در دوران حاملگی رژیم نگیرید

رژیم گرفتن در دوران حاملگی به شدت برای شما و جنین‌تان خطرناک است. بسیاری از رژیم های کاهش وزن همراه با کاهش دریافت آهن، اسید فولیک و بسیاری از ویتامینها و مواد معدنی مورد نیاز می‌باشد. به یاد داشته باشید که افزایش وزن یکی از نشانه های مهم حاملگی طبیعی است. احتمال به دنیا آوردن نوزاد سالم در بانوانی که خوب غذا خورده و افزایش وزن طبیعی دارند بیشتر است. بنابراین اگر شما با خوردن غذاهای تازه و سالم و مقوی در حال اضافه کردن وزن هستید نگران نشوید، شما باز هم بزرگتر و چاق تر خواهید شد.

5. توجه داشته باشید که به تدریج افزایش وزن پیدا کنید

به طور کلی، اگر وزن شما پیش از حاملگی مناسب بوده شما باید بین 11تا 15 کیلو گرم اضافه وزن پیدا کنید. اگر شما کمی‌کمبود وزن داشته اید می‌توانید قدری بیشتر مثلا 5/12 تا 18کیلوگرم وزن اضافه کنید و اگر وزنتان بالا بوده باید قدری کمتر و بین 7 تا 5/11 کیلوگرم وزن اضافه کنید. اگر شما کوتاه قد هستید (157 سانتیمتر و یا کمتر) یا در دوران نوجوانی هستید و یا بیشتر از یک جنین دارید باید در مورد افزایش وزن مناسب با پزشک خود مشورت کنید. این که چه زمانی افزایش وزن پیدا کنید تقریبا" به اندازه میزان آن مهم است. کمترین اضافه وزن باید در سه ماهه اول باشد، بین 900 گرم تا 2 کیلو، و بعد به تدریج وزن شما اضافه‌تر شود؛ بیشترین اضافه وزن باید در سه ماهه آخر یعنی زمانی که جنین بیشترین رشد را دارد، اتفاق بیافتد، حدود 450 گرم در هر هفته.

6. هر چهار ساعت یک بار، یک غذای کم حجم میل کنید

حتی اگر شما سیر باشید ممکن است فرزند‌تان گرسنه باشد؛ بنابراین سعی کنید که هر 4 ساعت یک بار چیزی میل کنید. اگر ویار دارید یا حالت تهوع یا سوزش سر دل یا سوء هاضمه، خواهید دید که دریافت 5 یا 6 وعده غذا با حجم کم بسیار قابل تحمل‌تر است تا خوردن سه وعده غذای پر حجم. هیچ کدام از وعده‌های غذائی خود را حذف نکنید، ممکن است که شما گرسنه نباشید اما فرزند شما مرتبا به مواد غذائی نیاز دارد.

7. گاهی با خوردن مواد شیرین مورد علاقه تان از خودتان پذیرائی کنید

اگر چه غذاهای فرآوری شده و میان وعده های بسته بندی شده موجود در بازار و دسرهای شیرین نباید جزو مواد غذائی همیشگی شما باشند، اما این دلیل نمی‌شود که در دوران بارداری از همه خوراکیهای مورد علاقه خود چشم‌پوشی کنید. بعضی از جایگزین‌های خوب در این مورد می‌تواند شامل: یک دسر موزی، شربت بدون چربی و یخ زده میوه ها و یا ماستی که با بیسکویت مخلوط شده است باشد. اما یادتان باشد که اگر تسیلم وسوسه شدید و گاهی شیرینی، کیک و یا چیز مشابهی خوردید خودتان را سرزنش نکنید چون مقدار کمی‌کیک یا شیرینی اصلا به شما و فرزندتان صدمه نمی‌زند